Sunday 4 January 2015

வெட்டித் தருணங்கள் - 3

அடுத்த நாள் சிவக்குமாரை சந்தித்தேன். ஓங்கி ஒரு குத்து விட்டேன்.

''என்னடா''

''இனிமே நீ சொல்வியா?''

''டேய் என்னடா சொன்னேன்''

''நேத்து சொல்லலை''

''அணிலா?''

திரும்பி ஓங்கி ஒரு அறைவிட்டேன். அவனுடனான சண்டை அன்று பெரும் பிரச்சினையில் முடிந்தது. அவன் என்னோடு இனிமேல் பேச மாட்டேன் என கூறினான். போடா வெங்காயம் என திட்டிவிட்டேன். என்னைக் கண்டு அங்கிருந்தவர்கள் பயந்தார்கள். நான் இப்போது கல்லூரியில் எனக்கான அடையாளம் ஒன்றை உருவாக்கிக் கொண்டேன்.

சில நாட்களில் இணைய இணைப்பு வீட்டில் வந்தது. முதலில் ட்விட்டர் திறந்தேன். www.twitter.com சென்று vijayathma என பெயரிட்டு @vijaysole என வைத்தேன். புதிய உலகம் கண்ணுக்கு பட்டது. முதலில் ஒரு விஜய் ரசிகர் டேய் அது vijaysoul என்றார். உடனடியாக அக்கவுண்ட் டெலிட் பண்ணிவிட்டு @soulvijay எனத் தொடங்கினேன்.

விஜய் ரசிகர்களாக தேடி தேடி இணைந்தேன். அவர்களும் என்னைத் தேடி தேடி இணைந்தார்கள். விஜய் படத்தை இணைத்தேன். பின் அட்டையில் பெரியார் படத்தை இணைத்தேன். முதல் நாள் மட்டுமே நூறு பேர் பாலோ பண்ணினேன். முன்னூறு பேர் பாலோ பண்ணினார்கள்.

வெளி உலகத்தை விட இந்த உலகம் மிக நன்றாக இருந்தது. தமிழில் எப்படி எழுதுவது என தெரியவில்லை. அப்போது ஒருவர் தமிழில் எழுதுவது எப்படி என சொல்லித் தந்தார். ஒரு மாதம் எதுவும் எழுதுவதில்லை என முடிவு செய்து என்ன நடக்கிறது என பார்த்தேன். (தொடரும்)

Friday 26 December 2014

கண்டு தாழிட்டேன் - 2

அவனைக் கொன்றுவிட மனம் துடித்தது. அன்றே வேலையை எழுதிக் கொடுத்துவிட்டு வந்தேன். என்னை இரு என சொல்ல எவருக்குமே தைரியம் இல்லை. எனக்கு அங்கே இருக்கப் பிடிக்கவில்லை. எப்படி சகித்துக்கொள்ள முடிகிறது. எவரேனும் நமக்குத் தேவைப்படுவார்கள் என்றுதானே நாம் கொடுமைகளை பொறுத்துக் கொள்கிறோம். கோபமாக வெளியேறினேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் அப்பா கடுமையாகவே சத்தம் போட்டார். இதுக்குனு வேலைய விடுவியாம்மா, சுத்த அறிவுகெட்ட ஜென்மம் நீ என்றார். உங்களுக்கு ரொம்ப அறிவு, திட்டுறாராம் திட்டு. நீ செஞ்சது சரிதான் உனக்காச்சும் தைரியம் இருக்கே என்றார் அம்மா. காவ்யாவிற்கு போன் செய்தேன். அடியேய் உன்னைப்பத்தி கேவலமா பேஸ்புக்ல ஒருத்தன் எழுதி இருக்கான். நீ ஒரு வேசினு வேற எவனு தெரியலைடி. அந்த கௌதமன்தான் பண்ணி இருப்பான். ஏன்டீ? அவனை ஓங்கி ஒரு அறைவிட்டேன் அந்த கடுப்பில் பண்ணி இருப்பான் என்றேன். உன்ட்ட என்னடி சொன்னேன், பேசாம ஒதுங்கிப் போயிருக்கலாம்ல என்றாள். சரிடீ என சொல்லிவிட்டு போலிஸிடம் புகார் சொன்னேன். இனி வேலை தேட வேண்டும். சிறிது நேரத்தில் கௌதமன் போன் செய்தான். அந்த பேஸ்புக் ரிமூவ் பண்ணிட்டேன். புகாரை வாபஸ் வாங்கு என்றான். இணைப்புதனை துண்டித்தேன் இச்சமூகத்தில் மன்னிப்பு கிடைக்கும் என்ற தைரியம் பாவம் செய்யத் தூண்டுகிறது. சாவட்டும்.

எனது இன்னொரு தோழி சியாமளினி மூலம் வேறு ஒரு வேலை நான்கே நாட்களில் கிடைத்தது. காவ்யா அவளது எண்ணை மாற்றி இருந்தாள். எனக்கு புது எண் தரவில்லை . கௌதமன் என் மீது பெரும் வெறியில் இருந்து இருக்க வேண்டும் அவனை பலர் பேஸ்புக்கில் காறித்துப்பி விடும்படி ஒரு காரியம் செய்து இருந்தேன் தண்டனை தந்த திருப்தி எனக்குள் இருந்தது. ஆம்பள பசங்க அப்படித்தான் என சில பெண்களின் சப்பைக்கட்டு வேறு. வலி தாங்கிப் பழகியவர்கள். கௌதமன் வேலையை ரிசைன் பண்ணியதாக தகவல் வந்தது. அவன் வேறு எங்கேனும் சென்று திருந்தினால் சரி என இருந்தேன். முதல் நாள். புது வேலை. ஐ ஆம் ஶ்ரீதர் என வந்து நின்றவனைப் பார்த்ததும் என் கண்கள் காதல் கொள்ளத்துடித்தன. யுவர் ப்ரொஜக்ட் லீடர் காயத்ரி லெட் மீ இன்ட்ரடியூஸ் அவர் கொலீக்ஸ் டூ யூ. தேன் ஒலி ஒவ்வொருவராக அறிமுகம் முடிந்தது எனது இருக்கையில் அமர்ந்தேன். பெரிய அலுவலகம் எல்லாம் கிடையாது. ஆரம்பித்து ஒரு மூன்று வருடங்கள் ஆகி இருந்தது. எட்டு பேர் கொண்ட வேலை இடம். ஆண்கள் மூன்று பெண்கள் ஐந்து. மேலும் பத்து பேர் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்வார்கள். மொத்தம் 18 பேர் மட்டுமே. சியாமளினி பற்றி அதிகம் சொல்ல வேண்டியதில்லை. என்னைவிட பேரழகு. சிறு வயதிலிருந்து தோழி. அவள் ஒரு டாக்டர். மாதம் ஒரு முறை சந்திக்கும் வழக்கம் உண்டு. அவளிடம் நிறைய பேசுவதுண்டு. எங்கள் வீட்டு குடும்ப டாக்டர். அப்பா அம்மாவுக்கு ஏதேனும் என்றால் அவள்தான். வயது 24. மாநிறம். நல்ல உயரம்.

அவளுக்கு ஒரு காதலன் உண்டு பெயர் டாக்டர் சியாமளன். இருவரும் ஒரே கிளினிக்கில் வேலை பார்த்தனர் சியாமளனின் நண்பரின் கம்பெனிதான் நான் வேலைக்கு சேர்ந்து இருப்பது. நல்ல சம்பளம். நல்ல மனிதர்கள். ஆனால் ஶ்ரீதர்?! கௌதமன் போல இருப்பானோ என சந்தேகம் வந்தது. அடுத்தநாள் கோவிலுக்கு சென்று இருந்தேன். இந்த கோவிலுக்குப் போனதே இல்லை. அந்த கோவிலில் வயதான அம்மாவுடன் ஶ்ரீதர் நின்று இருந்தார். என்னைப் பார்த்தவுடன் வணக்கம் சொன்னார். நானும் வணக்கம் வைத்தேன். தலை நிறைய மல்லிகைப்பூ நீல வண்ண சேலை என நான் ஜொலித்தேன். அம்மா, இவங்க காயத்ரி என சொல்ல அந்த அம்மா லேசாக சிரித்தார். @radhavenkat2: இந்த கோவிலுக்குத்தான் வருவீங்களா? என்றார் ஶ்ரீதர். இல்லை சார், இதுதான் முதல் தடவை. நம்ம கம்பெனிக்கு வந்ததால தெரிஞ்சது என்றேன். நல்ல சாமி என சொல்லிவிட்டு கும்பிட்டு வாங்க என்றார். அந்தம்மா கணவனை இழந்தவர் என்பதானா அடையாளம் இருந்தது.
சாமியை வணங்கினேன். கோவிலை சுற்றி வந்தபோது ஶ்ரீதர் அங்குதான் நின்றார். என்ன சார் இன்னும் இங்கேயே நிற்கறீங்க என்றேன். இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தான் என்றார். வரேன்மா என சொல்லி நடந்தேன்.

சியாமளினியை அன்று சந்தித்து பேசினேன். கௌதமன் காவ்யா ரகுராமன் குறித்து சொன்னதும் அவளின் ஒரே வார்த்தை தான் பதில். உலகம். நீ தப்பு பண்ணி இருக்கியா என்ற என் கேள்விக்கு இல்லை என்றே சொன்னாள். சியாமளன் அத்தனை நல்லவரா என்றேன். சிரித்தாள். உடல் மீதில் ஆசை எல்லோருக்கும் இல்லை. என்ற பதில் எனக்குப் பிடித்து இருந்தது. கௌதமன் மீது நான் கொண்டது உடல் மீதான காதல். ஶ்ரீதர் மீது கொள்ளத்துடிப்பது மனம் மீதான காதல். காயத்ரி  எல்லா ஆண்களும் மோசம் கிடையாது சின்ன சின்ன சபலம் இருக்கும், ஆனா அறிவுள்ளவங்க அதை கட்டுபடுத்திருவாங்க சந்தேகப்படு, எல்லாரையும் இல்ல என்றாள். சியாமளனின் அறையை எட்டிப் பார்த்தேன் எனக்கொரு சியாமளன் வேண்டும் என நினைத்தேன் அங்கிருந்து வீட்டுக்கு வரும் வழியில் கௌதமனைப் பார்த்து விலகி நடந்தேன். காயத்ரி நில்லுடி என அசிங்க அசிங்கமாக பேசினான். வேடிக்கைப் பார்த்தவர்கள் அதிகம். நான் நிற்காமல் நடந்தேன். சில நிமிடத்தில் போலீஸ் வந்தது. கௌதமனை அடித்து உதைத்தார்கள். சிலர் திருந்த முனைவதே இல்லை. பெண்ணை கேவலமாகப் பேசும் கொடிய நாக்கு தானாக அறுந்து விழவேண்டும் என எனது வேண்டுதல் பலித்துவிடுவதில்லை என்றபோதும் வேண்டிக்கொண்டேன் வாழ்வை இயல்பு இயல்பற்றது என பிரித்துக்கொள்ளலாம். இயல்பாக இருப்பது கடினம். இருக்கிறதை விட இல்லாத ஒன்றின் மீது அதிகப்பற்று வரும் அதை அடைய மனம் போராடும் அந்த போராட்டம் வலியாக உருவெடுக்கும். வலி மரணத்தை உண்டுபண்ணும். (தொடரும்) 

Monday 22 December 2014

கண்டு தாழிட்டேன் - 1

அவள் திட்டிக்கொண்டே இருந்தாள். எனக்கு கோபம் கோபமாக வந்தது. ஏன்டீ உனக்கு அவனைப் பிடிச்சா காதலி, என்னை எதுக்கு காதலிக்க வேணாம்னு சொல்ற என கொஞ்சம் அதிகமாகவே சத்தம் போட்டுவிட்டேன். அந்த மூஞ்சிய எவன் லவ் பண்ணுவான், அவன் சரியில்லை அதனால்தான் சொல்றேன். சும்மா கத்தாதே என்றாள். உன் மூஞ்சிய விட அவன் நல்லா மூக்கு முழியுமாத்தான் இருக்கான், உனக்கு பொறாமை அவன் உன்னை கண்டுக்கலைனு என நான் சொன்னதும் உன்னைத் திருத்த முடியாதுடி என என்னைத் திட்டிவிட்டுப் போனாள். என் பெயர் காயத்ரி. வயது 23. மென்பொருள் வேலை. அதோ போகிறாளே அவள் காவ்யா வயது 23. அதே வேலை.

ஒரே கல்லூரியில் படித்தோம் என்பதுதான் எங்களுக்கான நட்பு. நான் பேரழகி, அவள் கொஞ்சம் பேரழகி. எனக்கு திமிர் அதிகம். அவளுக்கு கொஞ்சம் திமிர். கல்லூரியில் அவள் ரகுராமை காதலித்தாள். முதல் வருடத்திலேயே காதல். ஆனால் கடைசி வருடத்தில் காதல் கைகூடவில்லை. என்னையும் சிலர் காதலித்தார்கள் அந்த ரகுராம் என்னை காதலிப்பதாக மூன்றாம் வருட இறுதியில் சொன்னதை நான் காவ்யாவிடம் சொன்னதால் அதற்குப்பின் அவர்களுக்குள் பிரச்சினை ஏற்பட்டது  நான் ரகுராமை உடனடியாக நிராகரித்தேன். என்னை முதலில் காதலிக்க வக்கில்லாதவன் எதற்கு என்னை இரண்டாவதாக காதலிக்க வேண்டும். காவ்யா கசந்தாளோ?

காவ்யா அவனோடு சண்டை போடாத நாளே கிடையாது. அதிலிருந்து இந்த காதல் பையன் எல்லாம் வெறுக்கத் தொடங்கி இருந்தாள். நான் முதன் முதலில் காதல் என மனதில் உணர்ந்தது இதோ இந்த கௌதமன் தான். என்னை விட ஒரு வயது மூத்தவன். இங்குதான் வேலை. பார்த்தவுடன் என் மனம் பற்றிக்கொண்டது. இந்த காவ்யாவை அவன் காதலிக்கக்கூடாது என நான்தான் வலியப் போய் கைகொடுத்து என் காதலை கண்களால் வெளிப்படுத்தினேன். அட்டகாசமான முகம் கட்டான உடல். வசீகரித்தான். காவ்யா காதலித்து விடக்கூடாது என அவளிடம் கௌதமனை நான் காதலிப்பதாக முதலில் சொன்னபோது சிரித்தாள். இருவரும் வேலைக்கு வந்து ஆறு மாதங்கள் ஆகிறது

கௌதமன் இரண்டு வருடங்களாக இங்கே வேலை செய்கிறான். ஆறு மாதங்கள் சும்மா இருந்தவள் என்னை காதலிக்கக்கூடாது என சொல்ல என்ன காரணம் என யோசித்தேன். ஆனால் அவளை பொறாமைப் பிடித்தவள் என திட்டிவிட்டேன் கோபமாகப் போய்விட்டாள். அன்று கௌதமனை சந்தித்தேன். கௌதம் டிட் யூ ஸ்பீக் டூ காவ்யா? என்றேன். நோ என்றான். எனக்கும் அவனுக்குமான காதல் வேலை இடத்துக்குத் தெரியாது. வேலையில் இருப்பவர்கள் யாரும் கௌதமனை குறை சொன்னது இல்லை. இந்த காவ்யா!

என்ன வார்த்தை சொல்லிவிட்டாள். அன்று இரவு எனக்குத் தூக்கம் வரவே இல்லை கௌதமன் என்னை மட்டுமே காதலிக்கிறானா என எப்படி உறுதி செய்வது? குழப்பம் கண்களைச் சுற்றியது. அடுத்தநாள் கௌதமனிடம் எதேச்சையாகத்தான் கேட்டேன். ஆர் யூ சஸ்பிசியஸ்? என்றான் வேறு கேட்க மனமே இல்லை நோ ஜஸ்ட் என சொன்னேன். அன்று இரவு கௌதமன் எனது மொபைலுக்கு அழைத்தான். ஒய் டிட் யூ ஆஸ்க் மீ தெட் என்றான். ஒண்ணுமில்லை என சொன்னாலும் அவன் விடுவதாக இல்லை, காவ்யா நீ நல்லவன் இல்லை என சொன்னதாக சொன்னாள் என்றேன். அசிங்கமாக காவ்யாவைத் திட்டிவிட்டு டோன்ட் லிஸன் டூ கெர் என வைத்துவிட்டான். காவ்யாவை அவன் தகாத வார்த்தை சொன்னது எனக்கு வலித்தது. காவ்யாவிற்கு போன் செய்தேன் என்னடி கௌதமன் பத்தி உனக்கு ஏதாவது தெரியுமா என்றேன். நீ அவனை காதலிக்காதே என்றாள். ஏன்டீ இப்படி மொட்டையா சொல்ற, ரகுராமன் மாதிரி நடந்துகிட்டானா என்றேன். அவன் பேச்சையே பேசாத, நீ காதலிக்காத, அவனை விட்டு விலகிருடி என அவள் சொன்னதும் எரிச்சலை உண்டுபண்ணியது அவன் நல்லவனில்லையெனில் என்ன காரணம் சொல்லித்தொலைத்தால் என்ன என மனதில் எண்ணிக்கொண்டு போனை வைத்தேன்

அடுத்தநாள் கௌதமன் என்னோடு பேசவில்லை. என்னைத் தவிர்த்தான், நான் தவித்தேன். சொல்லுடி எதுக்கு காதலிக்க வேணாம்னு சொல்ற என மதியம் கேட்டேன். விளக்கம் சொல்ல முடியாதுடி, அவன் நல்லவனில்லை என்றாள். இனி காவ்யாவிடம் கேட்கவே கூடாது என முடிவு செய்தேன். கௌதமன் அன்று மாலையில் என்னிடம் காவ்யாவைப் பற்றி படு கேவலமாக பேசினான். அவனை செருப்பால் அடிக்க வேண்டும் போலிருந்தது ஆனாலும் உள்ளுக்குள் சந்தோசமாக இருந்தது. அவளது நட்பு பற்றிய அக்கறை எனக்கு பெரிதில்லை. கௌதமன் எனக்கு மட்டும் எனும் என் திமிர் தாண்டவம் ஆடியது. அவளது ரகுராமன் பற்றிய காதலை சொன்னதும் காவ்யாவை சகட்டுமேனிக்குத் திட்ட ஒய் ஆர் யூ சோ ஆங்கிரி  ஆன் கெர் என்றேன். சீ இஸ் எ யூசர் லெட் அஸ் நாட் டாக் அபவுட் தெட் எனத் திட்டினான். அவன் கரம் பற்றினேன். சீ இஸ் மை க்ளோஸ் ப்ரண்ட் என்றேன். சட் அப் நவ் என்றான். அதிர்ந்தேன். அவளைப் பற்றி பேசினாலே எரிந்து விழுந்தான். அன்றோடு காவ்யா பற்றி பேசுவதை நிறுத்தி இருந்தேன். காவ்யாவிடம் கௌதமனைப் பற்றி பேசுவதும் இல்லை. சில மாதங்கள் போனது. காவ்யா வேறு வேலை தேடிச் சென்றாள். என்னடி என்னாச்சு எனக் கேட்டபோது சிலமாதங்கள் முன்னரே கௌதமன் தன்னிடம் தவறாக பலமுறை நடக்க முயன்றான் நான் மறுத்துவிட்டேன் உன்னை எச்சரித்தேன். நீதான் அவனது காதல் வலையில் வீழ்ந்து என்மீது பொறாமை கொண்டாய். நான் எங்கே உண்மையை சொல்லி விடுவேனோ என மிரட்டினான். பயந்து வேலையை விட்டுப்போவது போல அவனிடம் சொல்லிவிட்டு வேறு வேலைக்குச் செல்கிறேன். நீ ஒரு ஓட்டவாய், அன்று சொல்லி இருந்தால் அவனது சட்டையைப் பிடிப்பாய்.

என் நிலை என்ன ஆவது? நீ ஆண்களிடத்தில் எச்சரிக்கையாகவே இரு. அந்த ரகுராமன் நான் காதலிப்பதை சாதகமாக்கிக் கொண்டு என்னை அடைய முயற்சித்தான், முட்டாள், நான் மறுத்ததும் உன்னிடம் காதலை சொல்லி இருக்கிறான், நீ என்னிடம் உளறிவிட்டாய். அவனோடு தினமும் சண்டையிட்டேன். என் காதலை அவன் ஏற்கவில்லை. அவனைப் பற்றி அன்று உன்னிடம் சொல்ல மனமில்லை. ஒரே கல்லூரி. இங்கு வந்தால் இந்த கௌதமனின் பார்வை என் மீதே இருந்தது. காமுகப் பார்வைடி அது. நீயோ முந்திக்கொண்டு காதலிப்பதாக சொன்னபோது சிரித்தேன். உன்னை அடைய நினைத்தானாடி? என்றாள். கண்களில் நீர்்நிறைய ஆம் கேட்டான்டி முடியாதுன்னேன்

அதான் என்கிட்ட கேட்டு இருக்கான். நம்மைப் பார்த்தா எப்படிடீ இந்த பசங்களுக்கு இருக்கும்? என பொரிந்து தள்ளிவிட்டாள். சில விசயங்களை பேசாது போனது எத்தனை தவறு என காவ்யாவிடம் சொன்னேன். இல்லடி நீ என்னை நம்பற சூழலில் இல்லை. என் மேல உனக்கு நட்பு இருந்தாலும் நமக்கே உரித்தான பொறாமை உன்னோட திமிர் உனக்குத் தந்தது. நீயும் வேற வேலை தேடு, இனி நாம பிரிஞ்சிரலாம் என்றாள். அவனை நம்பாதே. அவள் கண்களில் கண்ணீர் இருந்தது. எனக்கு அவனை நம்பாதே. எனக்கு கை கால்கள் உதறல் எடுத்தது அன்று என் அப்பாவிடம் நேரடியாகவே கேட்டேன். ஏன்ப்பா பையனுங்க எல்லாம் இப்படித்தானா? என ரகுராமன் கௌதமன் கதையை சொன்ன மறுகணம் சில லூசுக அப்படித்தான்மா என்றார் நாமதான் கவனமாக இருக்கணும் என்றவரிடம் சரிப்பா என அம்மாவிடம் போய் அதே கதையை சொன்னேன் எடுபட்ட பயல்க பொட்டபிள்ளைக வாழ்க்கையோட விளையாடறதே பொழப்பா வைச்சிட்டுத் திரியறாணுங்க எனத் திட்டினார். ஆண்கள் மோசமானவர்களா? ஒரு ரகு ஒரு கௌதமன். வேறு யார் என யோசிக்கையில் வாழ்வில் கண்ட ஆண்கள் சிலரின் நடவடிக்கைகள்   அபத்தமாகத் தெரிந்தது. புரியாமல் இருந்து இருக்கிறேன். வெட்கமே இல்லாத சீவன்கள்.

கௌதமனிடம் ஒன்றும் சொல்லாமல் இருக்க இயலவில்லை. அங்கிருந்த பெண்கள் சிலரிடம் கௌதமனைக் குறித்து கேட்டபோது டோன்ட் டாக் நான்சென்ஸ் எனத் திட்டி  விட்டதோடு என்னைப் பற்றி அவனிடம் சொல்லிவிட்டார்கள்்எனக்கு தாங்க முடியாத எரிச்சல் எல்லாம் அவனிடம் சொல்ல வெலவெலத்துப் போனான் ஐ ஆம் நாட் தெம் என அவனை ஓங்கி அனைவர் முன்னிலையில் அறைந்தேன். திஸ் இஸ் பார் காவ்யா எனச் சொன்னதும் யூ என கையை ஓங்கினான். அங்கிருந்த பெண்கள் சிலரது முகம் மகிழ்ச்சி களை கொண்டது. இப் யூ டச் மீ, யூ வில் பி டெட் என்றேன். அவமானத்தில் வெளியே ஓடினான். எனக்கு ஏமாற்றப்பட்ட ஆங்காரம். (தொடரும்)