இயற்கை பேராபத்து

குளத்தோரம் மீன் பிடிக்க 
போகச் சொன்னா 
எங்க போய் உட்கார்ந்திருக்க 

கிணத்துல குதிச்சி 
நீந்த சொன்னா 
எங்க போய் உட்கார்ந்திருக்க 

மலையில் போய் 
செடி கொண்டு வரச் சொன்னா 
எங்க போய் உட்கார்ந்திருக்க 

உயிர் விளிம்புல 
உட்கார்ந்துகிட்டு என்னத்த 
உத்து நீயும் பார்க்கிற 

உயர ஏறி வந்ததுமே 
கீழ இருக்கிறது 
ஒன்னா தெரியுதோ 

ஒரு எலும்பும் மிஞ்சாது 
உடனே வீட்டுக்கு வா 
உட்கார்ந்து சாப்பிடு 
உன்னை இனிமே 
எங்கும் போகச் சொல்லலை!

கண்ணான கண்ணு

என் கைகள் வெறுமையாய் இருக்கிறது 
அழகுப்பார்த்துக் கொள்ள 
அனுமதியில்லாமல் அழுது நிற்கிறது 

அழகிய அணிவகுப்பாய் 
பெண்ணுக்கென மட்டும் 
உன்னை ஒதுக்கிக் கொண்டது ஏனோ? 

சின்னஞ்சிறு வயதில் எனக்கு 
உடைத்து விளையாட 
உருவான வளையல். 

அன்புக்கட்டிலில் நொறுங்கும் வளையல் 

காப்பு கட்டி தொட்டிலுக்கு 
வருகை சொல்லும் துள்ளல் வளையல் 

குட்டிப்பெண்ணும் குதூகலித்து 
கொண்டாடும் வளையல் 

கொலுசைப் போல் மறைந்து 
காதல் சொல்லாது 

நேராய் நிமிர்ந்து காதல் சொல்லும் 
தைரிய வளையல் 

கற்கள் கொண்டு 
கண்ணைப் பறிக்கும் வளையல் 

வானவில்லில்லா நிறங்களும் கொண்டு 
வர்ணம் ஜொலிக்கும் வளையல் 

மனதில் இடம்பிடித்ததன்றி 
தமிழ்த்திரைப்பாடலில் தனியிடம் பிடித்த 
முத்து முத்தான வளையலுங்க.

நேனோவுக்கா நோ நோ

உலகம் சின்னதாகப் போனதுனு
தொழில்நுட்பம் காட்டி வருகுது
ஊரெல்லாம் சுத்தி வர
ஒரு இலட்சம் பணத்துக்கு
நேனோ காரு வலம் வருது

குண்டும் குழியுமா இருக்கற சாலையில
நண்டு போல தாவி வந்தா
நோனோவுக்கு குடைச்சல் தான்
தானா வந்து சேருமே

சாலையை பழுது பார்க்க
யாருக்குத்தான் மனசிருக்கு
சாதாரண கிராம சாலைக்கு
கட்ட வண்டிதான் லாயக்கு

ஒடுக்கமான காருக்குள்ள எட்டு பிள்ளைகளோட
ஒடுங்கிப் போகாதீங்க இது அம்பாஸிடர் இல்லீங்க
இது வண்ண குடையுமில்லை - ஆனா
மழை வந்தா இனி பயமில்லை

ஸ்கூட்டருக்கும் மீட்டருக்கும் 
இனி கவலை வேணாம்
கும்மாளம் போட்டுக்கிட்டு 
குதூகலமா நேனோவுல போலாம்

நேனோவுல உட்கார முடியாத
உடலளவு இருந்தா 
பெருமூச்சு விட்டுராதீங்க
சும்மா பறந்து போகும் பாருங்க!