இது கவிதை அல்ல
அம்மாவின் கைபோல் தெரியவில்லை
பாட்டியின் கைபோல் அல்லவா தெரிகிறது
அம்மாவிற்கு எங்கு நேரம்?
அலுவலகத்தில் அவள் இருப்பாள்
ஏக்கப் பார்வையுடன் உண்ணும் பிள்ளை
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
அக்கினிக் குஞ்சொன்று கண்டேன் - அதை அங்கொரு காட்டிலோர் பொந்திடை வைத்தேன் வெந்து தணிந்தது காடு - தழல் வீரத்திற் குஞ்சென்று மூப்பென்று மு...
-
அப்பொழுதுதான் அவனை பள்ளிக்கூடத்தில் விட்டு வந்தார்கள். விபரம் அறியாத வயது. விபரீதம் புரியாத வயது. சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். புதிய முகங...
17 comments:
அருமையா ‘நச்’ன்னு இருக்குங்க.....
nach
அருமையா இருக்கு ரங்கன்.
சில சமயம் பிள்ளைகளின் ஏக்கத்தை புரிஞ்சுக்கவே முடியாது..
பிள்ளைகளின் ஏக்கம் ஒரு பக்கம்.
தாயின் ஏக்கம் ஒரு பக்கம்.
பாட்டியின் ஏக்கம் ஒரு பக்கம்...
ம்ம்ம்ம்........
'இது கவிதை அல்ல'
அதனாலென்ன ...
சில வினாடிகள் திரையையே உற்றுப் பார்த்து கொண்டிருக்கிறேனே நான் ...
மனம் கனத்து ...
வருகிறன் ராதா ...
--------------------------------------
advt.
தமிழக நிகர்நிலை பல்கலைகழகங்கள் குறித்த டாண்டன் குழுவினர் அறிக்கைக்கு ...
http://neo-periyarist.blogspot.com/2010/05/blog-post_19.html
அருமை அருமை.
மனிதர்களை ஏக்கப்படாமல் விடுவதில்லை ஏக்கங்கள்.
நிதர்சனம்!
இன்றைய யதார்த்தம் வரிகளில்.
அருமை.
சின்ன கவிதையா இருந்தாலும் சரியாக நச்சுன்னு இருக்கு
ரொம்ப நல்லா இருக்குங்க..வாழ்த்துக்கள்...
நன்றி பாலாசி, நன்றி எல்.கே, நன்றி சகோதரி, நன்றி லாவண்யா, நன்றி சித்ரா, நன்றி நியோ, நன்றி வானம்பாடிகள் ஐயா, நன்றி தமிழ் உதயம் ஐயா, நன்றி முகிலன், நன்றி ஹேமா, நன்றி சகோதரி, நன்றி ஜலீலா அக்கா, நன்றி கமலேஷ். நல்லதொரு கருத்துகளை பகிர்ந்த அனைவருக்கும் மீண்டும் நன்றி.
Delete Comment From: அதீத கனவுகள்
Blogger goma said...
பேரன், தான் இல்லையென்றால்,
சாப்பிடவே மாட்டான் ,என்று கூறிக் கொள்வதில் அந்த பாட்டிக்கு சந்தோஷம்.
ஆனால் ,அவளுக்குத் தெரியாது,
பேரன் ,வேறுவழியின்றி வாயைத் திறக்கிறான் என்பது.
பாவம் தற்கால ’பேபி சிட்டர்’களான பாட்டிகள்
நன்றி கோமா.
Post a Comment